Een vaginale bevalling vergroot het risico op bekkenklachten na de bevalling. Een bevalling neemt veel risico met zich mee. En ook het risico op bekkenklachten na de bevalling neemt sterkt toe na een vaginale bevalling. Bij een keizersnede is de kans op bekkenklachten na de bevalling een stuk kleiner. Een vaginale bevalling bevorderd de kans op bekkenklachten omdat de baby door het bekken naar buiten is gekomen. Het bekken en de bekkenbanden worden extra opgerekt en worden daarmee extra belast. Deze bekkenbanden zijn door de zwangerschapshormonen al een stuk slapper en weker geworden. Omdat de bekkenbanden een stuk weker zijn tijdens de bevalling kunnen ze een stuk minder hebben. Vergelijk het bekken maar eens met een verstuikte enkel. Hier zijn de enkelbanden opgerekt. Het zelfde als jouw bekkenbanden zijn tijdens de zwangerschap. Het is niet verstandig om deze enkelbanden extra op te gaan rekken met een extra rondje hardlopen. Dat is wel wat er gebeurd met een bevalling. De al wekere en pijnlijke bekkenbanden worden door de indalende baby extra opgerekt en raken verrekt. Ook de bekkenbodemspieren hebben effect op het ontwikkelen van bekkenklachten na de bevalling. Deze bekkenbodemspieren worden met een vaginale bevalling extra opgerekt en kunnen ook inscheuren of worden ingeknipt. De bekkenbodemspieren kunnen hierdoor hun stevigheid en functionaliteit verliezen. Het duurt ongeveer 3 maanden voordat de bekkenbodemspieren weer hersteld zijn en normaal zullen functioneren na een vaginale bevalling.
Mocht je op zoek zijn naar diepgaandere informatie, tips een webshop en ook oefeningen klik dan eens op de blauwe woorden. Verder kan je altijd eens verder op de site kijken voor meer info.
Een zwangerschap is natuurlijk fantastisch. Toch is het idee van een bevalling die er aan zit te komen misschien niet de meest fijne gedachten. En je hoort misschien ook allemaal wel wat er of mis kan gaan of dat je er veel bekkenklachten aan over kan houden. Tuurlijk kan er wel wat mis gaan. Of in ieder geval niet helemaal zoals je had gehoopt. Maar wees gerust het gaat of komt vaak gewoon goed. Een vaginale bevalling neemt nog wat andere risico’s met zich mee ten opzichte van een eventuele keizersnede. Als de baby voorbij jouw bekken gaat kan je wel verwachten dat jouw bekken een grotere kans maakt op allerlei bekkenklachten na de bevalling. Ik heb een aantal feiten voor je verzameld samen met wat adviezen. Lees gerust even verder.
Het grootste risico op bekkenklachten na een vaginale bevalling
Jouw bekken krijgt zoals je weet een hoop te verduren. Vanaf dag 1 van je zwangerschap is jouw bekken zich aan het voorbereiden op de bevalling. De bekkenbanden van jouw bekken worden door de hormonen al vrij gouw week gemaakt. Dit om er voor te zorgen dat straks de baby door het bekken heen past. Dit is namelijk van te voren niet het geval. Het bekken is te smal voor een baby. Deze zwangerschapshormonen helpen jou dus alvast op weg. Maar het slapper en weker worden van de bekkenbanden heeft niet alleen maar een positief effect. Door het weker worden van de bekkenbanden kan je vrij snel allerlei bekkenklachten ontwikkelen. Je bekken worden instabiel door de weker wordende bekkenbanden. Elke zwangere vrouw heeft dus altijd last van bekkeninstabiliteit. Maar of jij ook echt bekkenklachten of bekkenpijn krijgt is de vraag.
Toch kan je altijd nog bekkenklachten ontwikkelen na de zwangerschap als je tijdens de zwangerschap geen bekkenklachten of bekkenpijn ervaart. Het niet hebben van bekkenklachten of bekkenpijn tijdens de zwangerschap is dus geen garantie voor het niet ontwikkelen van bekkenklachten na de bevalling. Ook al voel jij je tijdens de zwangerschap misschien wel heel goed. Als jouw bekkenbanden verder worden opgerekt dan ze nu al zijn, worden de bekkenbanden een soort van gekneusd of verrekt. Ook kunnen er scheurtjes ontstaan in de bekkenbanden door de indalende baby tijdens een vaginale bevalling. De bekkenbanden en ook de bekkenbodemspieren worden extra opgerekt en hebben daardoor een langere herstel periode nodig na de bevalling. Je kan dus ook nog na de bevalling behoorlijk last van jouw bekken krijgen.
Niet elke bevalling is het zelfde. Er zijn een aantal gebeurtenissen die voor meer kans op bekkenklachten zorgen dan andere. Ik zal er een aantal voor je opsommen.
7 Oorzaken die de kans op bekkenklachten na de bevalling vergoten:
- Langdurige bevalling verhoogt de kans op bekkenklachten. Hoe langer de bevalling duurt des te hoger de kans is op bekkenklachten. De bekkenbanden en bekkenbodem worden nu langer belast en zullen langer nodig hebben om goed te kunnen herstellen.
- Kunstmatige verlossing als in het gebruik van een tang. Dus een tangverlossing verhoogt de kans op bekkenklachten ten opzichte van een “normale” vaginale bevalling. Een tang zorgt ervoor dat je bekken verder uit elkaar geduwd word. Dus hoe wijder het bekken word des te hoger het risico is op bekkenpijn of bekkenklachten na de bevalling.
- Krachtig mee duwen op de buik verhoogt de kans op bekkenklachten. Als de buikdruk verhoogd zal de druk op het bekken ook aanzienlijk toe nemen. En een grotere druk op het bekken is een grotere druk op de bekkenbanden.
- Meerder keren vaginaal bevallen verhoogt de kans op bekkenklachten. Als jij al een keer bent bevallen zullen jouw banden al een keer zijn opgerekt. De kans op bekkeninstabiliteit, bekkenklachten of bekkenpijn zal daardoor al groter zijn.
- Inscheuren (ruptuur) of inknippen (episiotomie) verhoogt de kans op bekkenklachten. Als jouw bekkenbodemspieren of bekkenbanden worden beschadigd of beschadigd raken zal de bekkeninstabiliteit alleen maar toe nemen. Ook het herstel van de vaginale bevalling zal dan langer duren.
- Een groot baby hoofd, afwijkende hoofdligging, of een armpje dat net even anders ligt verhoogt de kans op bekkenklachten. Alles wat het bekken doet verruimen zorgt voor een verhoogde kans en een langer herstel.
- Als moeder op hoog gewicht is (obesitas) verhoogt de kans op bekkenklachten. Jouw conditie is verzwakt en je bekken zal slechter zelf kunnen herstellen. Ook zal er meer druk op jouw bekken staan door het gewicht.
Buiten deze punten om heeft zwanger zijn zelf al een enorm effect op je bekken. De kans op bekkenklachten is daarom aanwezig ook na de zwangerschap.
Bekkenklachten en bekkenpijn verminderen tijdens de zwangerschap
Bewegen, sporten en oefenen zijn cruciaal om de kans op bekkenklachten of bekkenpijn na de zwangerschap te verkleinen. Je kan een hoop doen tegen het verder ontwikkelen van jouw bekkenklachten en ook heb jij zelf wel degelijk effect op het herstel van jouw bekken. Wat de kern vaak is, is jouw conditie. Ga jij fit jou zwangerschap in en blijf je ook goed bewegen tijdens de zwangerschap dan zal de kans op bekkenklachten na de bevalling afnemen. Ook zal jouw herstel na de bevalling korter zijn wanneer jouw lichaam in een goede conditie is. Jouw conditie en spierkracht zijn dus erg belangrijk. Toch moet je wel bewust blijven bewegen en sommige sporten kan je niet blijven doen als je zwanger bent. Kijk eens naar mijn artikelen over sporten tijdens de zwangerschap. Daar staat vast iets nuttigs voor je.
Wil jij verder weten wat jij kan doen om bekkenklachten, bekkenpijn en dus bekken problemen te verminderen of zelfs kan voorkomen? Kijk dan eens bij mijn artikelen met tips en adviezen bij bekkenklachten ook heb ik veel oefeningen voor je paraat staan.
Ingrepen, inknippen en inscheuren en het effect op bekkenklachten na de bevalling
Niet bij iedereen loopt een bevalling gesmeerd. Het kan zijn dat een verloskundige of arts de bevalling moet versnellen. Vaak komt het inknippen en het mee duwen op de buik van de zwangere voor. Klinkt allemaal wat luguber maar dus niet ongebruikelijk. Dit kan net zo goed thuis als in het ziekenhuis gebeuren.
In het ziekenhuis grijpen kunnen ze verder ingrijpen doormiddel van een kunstverlossing met een vacuümpomp (vacuümextractie) of tangverlossing. Het inscheuren (ruptuur) heeft niemand echt effect op en komt ook geregeld voor net zoals totale inscheuringen van de vagina naar de anus. Pijnlijk maar niet ondenkbaar. Jij kan de kans op een inscheuring of ruptuur niet verkleinen. Dit ligt hoofdzakelijk aan de grote van de baby en de ruimte in het bekken. Een inscheuring of het inknippen van de bekkenbodem heeft wel als gevolg dat de kans op urine of ontlasting verlies na de bevalling is verhoogt. Ook heeft de bekkenbodem langer nodig om te herstellen en kan jij verschillende bekkenklachten ontwikkelen. Herstel en rust is hier de oplossing. Pas nadat de scheur of de wond van het inknippen is hersteld kan jij de bekkenbodem gaan versterken. Dit zal jouw herstel bevorderen en de kans op toekomstige bekkenklachten doen afnemen
Inknippen is noodzakelijk tijdens de bevalling
Mocht het nodig zijn dan zal de arts of verloskundige een knip (episiotomie) zetten net voordat de baby naar buiten kan komen. Dit om de te nauwe weg vrij te maken. Ook kan dit een dreigende verdere inscheuring voorkomen. Een inscheuring loopt namelijk veelal van de vagina naar de anus. Dit betekend dat de kans op blijvende schade aan de anus of vagina aanzienlijk zal toenemen. Deze toekomstige bekkenklachten wil iedereen proberen te voorkomen. Een knip is veelal gevoelloos omdat die wordt gezet op het moment dat er een wee is. Dit is een periode waarin het knip gebied vrijwel gevoelloos is. Ook kan er gezorgd worden voor een verdoving waar nodig.
Een aantal goede hechtingen zijn nodig als er geknipt wordt. Deze worden vaak meteen na de bevalling gezet. Mocht er een verdoving nodig zijn dan wordt dit natuurlijk gebruikt. Hoe meer hechtingen nodig zijn des te meer verdoving er wordt gegeven. Zo kan het zijn dat er bij 1 hechting helemaal niet word verdoofd. Je kan ook hier mee puffen tegen de pijn. Dit helpt namelijk ook tegen de punt van de naald of injectie.
Inscheuren is iets wat niemand wil. Het inknippen kan het inscheuren voorkomen. Maar dit lukt helaas niet altijd. Een schuine knip word eigenlijk altijd aangeraden. Dit om te voorkomen dat de anus ook beschadigd raakt. Er zal wel een litteken zichtbaar blijven maar dat is natuurlijk een bij zaak. Schade aan je vagina en anus oplopen is natuurlijk veel erger.
Een anus beschadiging na de bevalling
De anus kan tijdens een bevalling beschadigd raken. Een anus beschadiging komt veel al door een natuurlijke inscheuring van de vagina naar de anus. De inscheuring van de anus wordt vaak voorkomen door een het inknippen tijdens een bevaling. Mocht de anus toch beschadigd raken dan is de buitenste sluitspier de klos. Je hebt namelijk een binnenste (interne) en buitenste (externe) sluitspier. Mocht je schade oplopen (wat bij 37% van de vrouwen gebeurt) dan kan je hier nog op latere leeftijd mee geconfronteerd worden. Het is namelijk zo dat als je schade oploopt in je bekken gebied dit na je memo pauze weer kan opspelen. Denk aan incontinentie klachten bijvoorbeeld. Dit heeft te maken met de hormoon huishouding. Op latere leeftijd zorgt deze wederom voor het zwakker worden van de bekkenbodem spieren. De bekkenklachten die door de kracht van de bekkenbodemspieren werden opgevangen zullen nu (tijdens de memopauze) weer naar boven komen. De zwakke plek in de bekkenbodemspier zal nu invloed kunnen hebben op jouw continentie bijvoorbeeld.
Verder kan je denken aan bekkenklachten als het niet goed kunnen tegenhouden van windjes (flatulentie), een orgaanverzakking, urine incontinentie of ook daadwerkelijke ontlasting incontinentie. Deze verhoogde kans op bekkenklachten in de toekomst kan je nu al verkleinen door aan de slag te gaan met versterkende bekkenbodemoefeningen. En mocht jij in de toekomst toch bekkenklachten ontwikkelen kan jij deze versterkende bekkenbodemoefeningen wederom gebruiken om van jouw bekkenklachten af te komen. Wordt bewust van jouw bekken gebied en maak de bekkenbodemspieren krachtig na eventuele opgelopen schade door de bevalling.
Het nadelige effect van mee duwen op de buik tijdens de bevalling
Het mee duwen op de buik. Is vaak op het moment van de bevalling nodig. Op het hoogte punt van jouw pers weeën wordt er door een arts of verpleegkundige regelmatig op de buik gedrukt. Je baby word eigenlijk zo naar de uitgang geduwd.
Dit kan soms erg vervelend aan voelen. Je kan ook aardig wat blauwe plekken oplopen. Mocht het echt te hard gaan kan je zelfs verzakingsklachten van verschillende organen krijgen. Maar het belang van een gezonde baby is hoog. Mee duwen op de buik wordt ook alleen gedaan als dit echt nodig is.
Door de oplopende buikdruk tijdens de bevalling (waarbij de buikdruk van zichzelf al hoog is) komt er extra druk op de bekkenbodem te staan. Deze hoge druk doet de bekkenbodemspieren en de bekkenbanden extra overbelasten. De bekkenbodemspieren kunnen zelfs zo beschadigd raken dat de stabiliteit van de bekkenbodem af neemt. Hierdoor is er een vergrote kans op een orgaan verzakking of andere bekkenklachten als urine incontinentie. Goed mee puffen is tijdens de gehele bevalling noodzakelijk. Dit is in het leven geroepen om de buikdruk laag te houden. Houdt jouw herstel na een bevalling waar werd mee geduwd goed in de gaten. Heb jij veel bekkenklachten als incontinentie en voel je wellicht iets in de vagina dat jij niet kent trek dan snel aan de bel bij de huisarts. Dit kan namelijk een orgaan verzakking zijn.
Tot slot
Bekkenklachten na de bevalling zijn vaak niet te voorkomen. Pak dus jouw herstel vast om alles weer op de rit te krijgen. Het is mogelijk maar het vergt wel wat discipline.
Een hoop informatie en dit zijn misschien geen fantastische onderwerpen. Maar wel informatie die jij even moet weten. Zo weet je wat je kan verwachten en hoe je het herstel moet oppakken. Hopelijk kan je wat met deze informatie! Mocht je nou opzoek zijn naar wat meer informatie kijk dan gerust nog even rond op de site. Het barst van verdiepende Informatie, Tips, een Webshop en ook Oefeningen. Ik heb nog veel artikelen die ook diepgaander op verschillende klachten of problemen ingaan. Klik gerust eens op de blauwe woorden om direct op de goede pagina’s terecht te komen.
Reactie plaatsen
Reacties